"We zaten te praten over nieuwe rassen en toen kwam de zoete aardappel ten sprake. Er is toen besloten om er maar eens een paar in de grond te stoppen." Zo begon voor de Brabantse akkerbouwers Peter van den Heuvel en Huub van der Velden het avontuur in de zoete aardappelteelt. Vorige week werden de laatste aardappelen van het land gehaald. "Op het eerste gezicht hebben we een redelijke opbrengst", aldus Huub.
Veel handwerk
Het telen van zoete aardappelen gebeurt normaal gesproken in warmere landen. Toch besloot het duo om het gewas ook eens in Brabant te gaan poten: "We willen graag nieuwe dingen proberen en hebben in totaal 300 m2 ingepoot. Het is een lastige teelt en je wordt er zeker niet rijk van. Toch denk ik dat op termijn dit gewas een goed alternatief zou kunnen zijn voor mainstream tuin- en akkerbouwer. In een koud land als Nederland is het extra moeilijk, maar we hebben gezien dat het zeker mogelijk is om goede opbrengsten te realiseren."
Om dit voor elkaar te krijgen moesten er wel een aantal teeltmaatregelen genomen worden. Alles bij elkaar een behoorlijke investering: "Hoeveel ik geinvesteerd heb laat ik liever in het midden. Als je nagaat dat het gehele rooiproces handmatig is gedaan kun je wel nagaan dat er veel tijd en dus geld in gaat zitten." Het rooien moest met de hand omdat de gewone rooimachines de aardappel teveel beschadigen (de zoete aardappel is kwetsbaar op de huid, red.). Huub van der Velden: "Een loofklapper hoef je ook niet aan te schaffen, want het loof ligt altijd plat, opzuigen heeft ook geen zin. Dat moet dus ook met de hand worden gedaan. Daarnaast zijn de plantkosten hoog en was het afwachten of er wel een afzetmarkt voor is. In die zin hebben wij wel echt risico's genomen."
Duurzaam gewas
Tot nu toe lijkt die gok goed uit te pakken: "We hebben er een goed gevoel over: de zoete aardappelen waren in no-time verkocht. Er is dus wel degelijk vraag naar. We denken er zelfs over om de productie volgend jaar op te schalen. Deze proef krijgt hoe dan ook in 2016 een vervolg. Het is bovendien een duurzame teelt. Er wordt bespaard op transportkosten en de spuit kan in de schuur blijven. Het gewas (dat familie is van de Haagwinde, red.) is namelijk nog niet onderzocht, waardoor het inzetten van gewasbeschermingsmiddelen niet is toegestaan. We hebben inmiddels zelf een paar keer Hollandse groenten gecombineerd met deze aardappelen en ze smaken eigenlijk nog lekkerder dan de traditionele aardappel. In die zin zien wij zeker op de lange termijn een mooie toekomst voor dit gewas."
