Bodemverdichting is bij de oogst van suikerbieten doorgaans wel een issue. We moeten in korte tijd de bieten van het land halen. Dus capaciteit is cruciaal. Toch is het weer vaak niet ideaal. Waar moeten we naar kijken als het gaat om de uitdagingen met de bodem? Moeten we die zoeken in banden of worden we verplicht om met lichtere machines te gaan rooien? We spraken met Luc Remijn, hij is Senior Adviseur Akkerbouw bij Delphy en specialist in mechanisatie en banden.
EXPERT
Luc Remijn is Senior Adviseur Akkerbouw bij Delphy en specialist in mechanisatie en banden. Hij beantwoordt de vraag: Waar moeten we naar kijken als het gaat om de uitdagingen met de bodem?
Boerenverstand bij de suikerbietenoogst
Het antwoord op de vraag is eigenlijk een enorme open deur: We moeten vooral ons boerenverstand gebruiken. De boodschap is namelijk dat je het beste kunt rooien onder droge omstandigheden. Want kijken we naar de biet op zichzelf dan is het een prachtige voorvrucht voor bijvoorbeeld een aardappelteelt. Een biet gaat diep de grond in en bedekt de bodem goed. We zien de suikerbiet echter niet altijd als een goede voorvrucht omdat we vaak onder slechte omstandigheden gaan rooien. En daar is natuurlijk een plausibele reden voor. Te vroeg rooien zorgt gemiddeld voor een tiende procent suikerverlies per week, als het in een hoop ligt.
Vorig jaar hebben we gezien dat het verlies nog hoger was. Ik ben eind oktober jarig en vorig jaar liep ik op mijn verjaardag nog in een korte broek, omdat het 25 graden was. Omdat we vroeg hadden gerooid was het suikerverlies vanwege de warme omstandigheden groot. In sommige gevallen ging het om een procent of meer. Dat kost dus echt veel geld, waardoor telers er toch weer voor kiezen om de suikerbieten langer in de grond te laten, zo dicht mogelijk op de afleverdatum.
Banden en bandenspanning
Onder slechtere omstandigheden zoeken we het antwoord in banden en bandenspanning. De hele wereld weet dat een band de grond inzakt om tegenweerstand te zoeken. Hoe harder de band, hoe dieper die de grond in gaat. Onder slechte omstandigheden is bandenspanning van maximaal een bar wenselijk, maar met een zware gevulde rooier is dat een enorme uitdaging. Je komt vaak niet verder dan anderhalf of twee bar om het gewicht te kunnen dragen. Mijn advies is dus ook vooral om de bunker niet helemaal vol te draaien en te werken met overlaadwagens. Daar liggen vaak bredere banden onder, die je veel makkelijker op een bar krijgt.
Suikerbietenoogst is samenspel tussen teler en loonwerker
“In mijn ogen is de bietenoogst een samenspel tussen de teler en de loonwerker. Want een loonwerker zal zeggen dat een niet gevulde bunker ten koste gaat van de capaciteit en dus ook geld kost. Neem je als akkerbouwer de vervolgteelt in ogenschouw dan moet je eigenlijk bereid zijn om het tarief per hectare voor de loonwerker te verhogen, omdat je het verlies van een lagere capaciteit en de inzet van overlaadwagens uiteindelijk weer als winst pakt in de vervolgteelt.
Mijn ervaring is dat de loonwerker wel wil bewegen, maar het moet hem geen geld kosten. Dus ga vooral ook het gesprek aan, want er is op dit vlak nog een bietenhoop te winnen.”
Dit is een artikel uit de Akkerbouwkrant. Wil je deze thuis ontvangen? Klik hier.
Tekst en beeld: Martin de Vries
