Bij elke aardappeldemo lijkt er een getrokken rooicombinatie plaats te maken voor een zelfrijder. De eenvormigheid van moderne aardappel-rooimachines is opvallend groot. “De presentatie van overlaadwagens, waarmee veld- en wegtransport gescheiden worden, is een voorbode voor vernieuwing van logistieke systemen”, zo stelt akkerbouwer Gert Oudijk. “De oogst van aardappels kan daarbij niet los gezien worden van die van andere (hak-)vruchten. Verlaging van de bodembelasting is in dit proces één van de belangrijkste thema's.”
Minimale bodembelasting
Dat er voor vooruitstrevende akkerbouwers veel aan gelegen is om de bodemdruk te verlagen liet Oudijk zien middels een investering in een drukwisselsysteem met een luchtaccu. Daarmee overwint hij een groot nadeel van gangbare systemen: de tijd die nodig is om druk te verhogen en af te laten. “Wanneer je de bodem minimaal wil belasten moet je toe naar systemen die zo weinig mogelijk energie verbruiken. Energie is nodig voor het overwinnen van de rolweerstand en die gaat verloren in vervorming van de band en de bodem. Daarnaast mag de contactdruk in het bodem-bandcontactvlak een nader te bepalen grenswaarde niet overschrijden (bijvoorbeeld 1 bar/100kPa) en de wiellast niet te hoog zijn om te voorkomen dat de druk in de bodem te diep reikt (bijvoorbeeld 5 t). Vervolgens is het zinvol om zoveel mogelijk bestaande paden te benutten, zoals de spuitsporen, en daartussen de belasting zoveel mogelijk over het hele oppervlak te verdelen. Verder moet je er naar streven om elke aardappel via de kortste route naar de dam te brengen. Al met al een interessante optimaliseringsklus”, aldus Oudijk.
Onnodige bewegingen
Om energie te beperken probeert Oudijk zo weinig mogelijk 'dode' kilo’s verplaatsen. “Hier komt de trekker met kieper of overlaadwagen niet best weg, die loopt bijna "1 op 1" qua capaciteit en eigengewicht. Ook voor de tractorchauffeur is het lastig om precies dat te doen wat voor het beperken van de bodembelasting nodig is. Het is opvallend hoeveel onnodige bewegingen gemaakt worden op het veld. Wanneer de trekker niet meer van het veld komt kun je je afvragen of de chauffeur überhaupt nog wel nodig is voor dit deel van het oogstwerk. Sterker nog, misschien kan een automaat het wel beter”, zo betoogt hij op de website van H-WodKa.
Carrier met rooier
Automatisering en autonomisering kan uitkomst bieden bij schaalverkleining met behoud van capaciteit en rentabiliteit. Nico Rodenbrug (Visualize4u): “Een universele carrier verzorgt het vervoer van geoogst product vanaf de oogstmachine naar de perceelrand, waar het wordt overgeslagen op een hoop, in een kieper, op een wagen of via een overlaadstation in een vrachtwagen. De carrier is voorzien van een container die de rol van de bunker en van de kieper combineert. De carrier volgt dus slaafs de oogstmachine tot hij vol is ('master-slave'), waarna een tweede die rol zonder onderbreking overneemt. Er zijn situaties denkbaar waarbij beter gewisseld kan worden voor de container vol is. Op de afgifteplek aangekomen neemt een medewerker de controle over om de last te lossen. Op de openbare weg volgen de carriers de 'master' ('platooning').”
Meer informatie?
H-Wodka (Stichting Hoekse Waard op de Kaart)
Nieuwendijk 14 in Zuid-Beijerland
Website: https://hwodka.nl/
E-mail: info@hwodka.nl
