Dankzij directe levering aan consumenten, restaurants en markthandelaren weten aspergetelers Rob en Loes Ingenbleek uit Siebengewald met een relatief beperkt areaal asperges een goede boterham te verdienen.
Werkweken van tachtig uur
Rob en Loes Ingenbleek uit Siebengewald staan in de startblokken voor het nieuwe aspergeseizoen: half april breekt voor hen de drukste tijd van het jaar aan. ‘Werkweken van tachtig tot honderd uur zijn in deze periode heel gewoon’, zegt Rob Ingenbleek. ‘We starten dit jaar een week of twee later met oogsten dan gebruikelijk. De grond is namelijk nog koud, waarschijnlijk door de vorst van afgelopen tijd.’
De Limburgse ondernemers telen 11 hectare asperges, waarvan 1 à 2 hectare onder minitunnels staat. Dit in combinatie met een grote variëteit aan rassen zorgt ervoor dat zij het hele aspergeseizoen in productie zijn. ‘Dat is cruciaal. We willen onze afnemers namelijk continu kunnen bedienen. Onze focus ligt op directe verkoop. Op basis hiervan hebben we ons bedrijf gaandeweg en beetje bij beetje uitgebouwd. Telen en maar afwachten of je je product kwijtraakt en wat je ervoor beurt, vind ik helemaal niets.’
Nooit ‘nee’ zeggen
Het bedrijf van de aspergetelers ligt tegen de Duitse grens aan. Ze leveren vooral aan restaurants en markthandelaren in het Duitse grensgebied. Daarnaast verkopen ze 40 procent aan met name Duitse consumenten in de winkel bij hun bedrijf. ‘Onze sterke troef is dat we bieden wat de klant vraagt. Wat betreft sortering, geschild of ongeschild, verpakt of onverpakt et cetera. We zeggen nooit ‘nee’, zijn zeven dagen per week open en leveren altijd zo vers mogelijk. Dat heeft zich uitbetaald in een grote klantenkring’, zegt Loes Ingenbleek.
Eigen prijs bepalen
Rob Ingenbleek geeft toe dat deze manier van verkoop bewerkelijk is. Zeker omdat de ondernemers alle bestellingen zelf afleveren. ‘Daar staat tegenover dat je grotendeels zelf de prijs kunt bepalen en veel minder bent overgeleverd aan de grillen van de markt’, zegt hij. ‘Door de service en mogelijkheden die wij bieden, hebben we een klantenkring opgebouwd die bereid is om iets extra’s te betalen voor een kwalitatief hoogwaardig product. Op die manier kunnen wij, met een relatief beperkt areaal asperges, er toch een goed inkomen uit halen’, legt de ondernemer uit. ‘Daarbij vind ik het uitermate prettig om direct contact te hebben met klanten. Op die manier hoor je altijd meteen wat er goed of niet goed is en kun je daarop anticiperen.’
Invloed van corona
De ondernemer vertelt dat de afzet vorig jaar met horten en stoten verliep als gevolg van de coronacrisis. ‘De restaurants waren in eerste instantie gesloten en Duitse consumenten durfden niet de grens over. Maar later in het seizoen trok dat weer bij en liep het vooral in onze boerderijwinkel echt storm. We gaan ervan uit dat we dit jaar een normaal afzetseizoen kunnen draaien en dat de horeca tijdig zijn deuren zal kunnen openen.’
Snijheesters
De aspergeteelt is niet de enige pijler onder het bedrijf. Rob en Loes Ingenbleek telen daarnaast snijheesters en verbouwen akkerbouwproducten. ‘We begonnen vijftien jaar geleden met snijheesters, toen we een alternatief zochten voor de teelt van aardbeien in de vollegrond. Snijheesters sluiten goed aan op de aspergeteelt: de oogst start in augustus en loopt door tot december. Nu telen we onder meer rozenbottels, sneeuwbessen en kastanjes op een oppervlak van 2 hectare’, vertelt Rob Ingenbleek. De afzet van deze takken loopt via FloraHolland. ‘Directe verkoop is bij snijheesters lastig te organiseren. Het mooie is wel dat, als je goed je best doet en een kwalitatief product aflevert, ook een goede prijs kunt realiseren. Ofwel: inzet wordt beloond. Dat motiveert.’
De akkerbouwteelt, die enkele tientallen hectares telt, is volgens de ondernemer vrij extensief. ‘Het gaat vooral om de vermeerdering van zaadgewassen: spinazie, zomerkoolzaad et cetera. Dit vergt relatief weinig werk en ‘fietst’ een beetje tussen de andere werkzaamheden door.’
Vrijheid en eigen regie
De ondernemers zijn tevreden met de huidige bedrijfsopzet, die hun veel vrijheid en eigen regie biedt. ‘Fijn is ook dat we, afgezien van het oogsten en sorteren van de asperges, de meeste werkzaamheden zelf afkunnen. Ik ben er de persoon niet naar om een bedrijf te managen. Ik wil zelf met de voeten in de klei staan’, zegt de teler.
Een verdere uitbreiding van het areaal zit dan ook niet in de pijplijn. ‘We gaan verder op de ingeslagen weg, net zolang we het leuk blijven vinden. Een opvolger is er helaas niet. Sowieso zal de aspergeteelt op termijn een meer akkerbouwmatige teelt worden als gevolg van de opmars van oogstrobots. Dat is aan ons niet besteed. Maar ik ga ervan uit dat dit nog even duurt en wij het met de huidige aanpak kunnen uitzingen.
Bron: LLTB
